Cairns, the city of excitement & adventure

Woensdag 1 Augustus
Goed uitgerust staan we zo rond half 9 op, douchen wat, ruimen de camper enigszins op en vertrekken richting Cairns! Ons einddoel komt nu snel dichtbij. We rijden dit keer niet als een gek in een keer door, maar besluiten om nog wat van de omgeving te zien en stoppen al gauw bij een mooi strandje nabij Mission beach. Hier vinden we weer (nog) dichte kokosnoten; ze vroegen er gewoon om om gekraakt te worden; so that’s what we did! Tijdens het proces van het kokosnoten kraken vonden we dit keer wat visdraad (incl. een haakje); dus besloten de dudes om er even een mooie hengel van te maken. Helaas niks gevangen, maar we voelden ons even echte Robinsons op een verlaten eiland. Daarna rijden we door naar Cairns.

Wat een heerlijke relaxte plaats. Ook hier een lagoon, maar dan 2 tot 3 keer groter dan die van Airlie Beach, ligweide, strandje en 25 graden zonnetje erbij en je chill spot is compleet. Hier zelfs een hele plaza met souvenir winkeltjes, dus Nick is als een kind zo blij. We lopen wat rond, maar gaan dan op zoek naar een verblijfplaats. We zoeken een hostel, omdat dat zo goed was bevallen in Airlie, maar hebben weinig success, de meeste hostels hebben geen plaats voor campers. Om 19 uur zijn we het zoeken zat en gaan we naar het dichtstbijzijnde (dit keer ook enige) caravanpark bij Cairns, vrij duur, maargoed wel lekkere douches.

Donderdag 2 Augustus
Vandaag zoeken we eerst een slaapplek. Het plan is om iets boven Cairns een goedkopere camping te vinden, maar daar aangekomen blijkt de camping vol te staan, bummer. Blijkbaar heeft Maurice ook nog familie in Cairns (een neef van z’n opa denken we), dus we besluiten om die te bellen, we zien wel. Helaas is Henry van Sebille aan het werk zo’n 2000km verderop, maar na een belletje aan zijn Taiwanese vrouw (ze spreekt wat gebrekkig engels) zijn we welkom ‘My home is your home, enjoy’. Je kan niet zeggen dat ze in Australie niet gastvrij zijn. Plaats geregeld, tijd voor.. BBQ!!! (hehe eindelijk)

Na de hotdogs gaan we Cairns verder verkennen en uitrusten bij de lagoon, misschien dat we onze bouwvakkers armen een beetje kunnen kwijtraken, wel goed smeren want de uv-meter staat op extreme. ‘Hey Tom, gaan we nog Skydiven of niet?’ ‘...Ja, we moeten het niet blijven uitstellen, let’s go’. De dudes zien een advertentie: skydive, 14.000 ft, mooi prijsje, maar nergens anders zo goedkoop. Dus gaan we bij een iets duurdere aanbieder is even navragen hoe dat komt. Ze kunnen het bijna niet geloven dat de buurman zo goedkoop aanbiedt, maar na wat belletjes is de vraag: ‘’If we do it for that price, would you book it here? ‘’ Het antwoord is ja en Tom en Maurice kunnen niet meer terug. Nick gaat niet Skydiven, hij zal later gaan duiken bij het Great Barrier Reef. In de namiddag komen we aan bij Macy (Mei-Hsin), we worden gastvrij ontvangen en eten gebakken rijst for dinner.

Vrijdag 3 Augustus
7 Kleuren stront in de broekjes van Tom en Maurice. OK nu nog niet, maar er heerst een gezonde spanning bij de dudes. Vandaag gaan we 4.5km hoog uit een vliegtuig springen. Half 11 verzamelen we bij de skydive-office en tekenen wat papieren omtrent gezondheid en geven aan wie ze moeten bellen als je te pletter valt. Nick gaat de stad in, chillen en souvenirs kopen. Na een uurtje rijden komen we aan bij het vliegveld, met 3 koreanen, 2 japanners, een tasmanier en een Duitse. We krijgen instructies en gaan iets vaker naar de wc dan normaal.

Er gaan 3 vliegtuigen en in de laatste zitten de 2 dudes. We worden in ons harnas gehesen, het gaat zo beginnen. We hebben een toffe instructuer, die foto’s en video’s maakt. Met 8 man zit het vliegtuigje goed vol. Op 10.000ft gaat de eerste eruit, luik open en weg is die. ‘’Mijn god, waar zijn we aan begonnen’’. Dan het eerste teken: 3Minutes! 1 Minute! En dan val je ineens met 200 km/uur naar beneden. De adrenaline giert door je lichaam, maar het is GEWELDIG! Na een minuut gaat de parachute open en kan je genieten van het uitzicht op het rif en het regenwoud. Perfecte landing en een ervaring voor het leven.

Zaterdag 4 Augustus
We slapen uit tot een uurtje of tien, ook wel eens lekker. Verder doen we niet zo heel veel. We gaan naar de shopping mall, even rondkijken, maar zijn vooral erg moe. Het reizen en alle indrukken die we op doen vermoeit ons nu wel. ‘s avonds koken we Hollandse pot voor Macy: Bloemkool, aardappelen en kip, geserveerd met een kaassausje. We gaan op tijd slapen, want Nick moet vroeg op.

Zondag 5 Augustus
De wekker gaat weer vroeg voor Maurice en Nick. Nick gaat duiken en Maurice heeft de Rock-Paper-Scissors verloren, dus die gaat hem brengen. Tom en Maurice chillen die dag bij de lagoon (het strand was niks). Nick zijn duikavontuur gaat van start en de boot brengt hem na 1,5 uur varen naar drie verschillende riffen, gelegen aan de buitenste zijde van het great barrier reef, waar het koraal het mooiste en onaangetast is. Op de eerste twee plekken word er nog niet gedoken, maar alleen gesnorkeld. Het water is ongelooflijk helder blauw en de felle kleurenpracht van het koraal en de vissen is met geen woorden te beschrijven. De tropische vissen zijn niet bang voor mensen, en als je rustig zwemt, zwemmen ze rond je hoofd. Een grote felle tropische vis met een gekke bult op zijn hoofd laat zich zelfs rustig aanraken. Er zwemt nog een grote zeeschildpad langs de boot en Nick ziet nog een grote rifhaai zwemmen. Op de derde plek is het tijd voor een echte duik. Het water is er rond de 12 meter diep, en op de bodem kan het koraal van dichtbij bekeken worden. Er zitten mooie zeeanamonen op de stenen die zich terug trekken als je met je vingers knipt. Bij een andere hele grote oranje zeeanamoon komen de clownsvissen een kijkje nemen en de grootste probeerde ons weg te jagen. Verder zwemt er nog een barracuda, die er heel gevaarlijk uitziet. Op de terugweg naar de kust wordt de dag nog is mooi afgesloten met een waterballet uitgevoerd door bultrugwalvissen, en zwemmen er nog een soort grote versie van bruinvissen mee met de boot.