Dudes @ the sunshine coast

23 juli
Laatste ochtend in casa Van Dulst. S ochtends schrijven we de dudes, was een hels karwei maar het resultaat mocht er wezen, vooral veel reacties gehad ook. Nadat we afscheid hadden genomen van Charlie en Rolf, deden we boodschappen en vervolgden onze reis naar het noorden. We slapen tussen de Glasshouse mountains, en maken Hollandse pot: gebakken aardappeltjes, broccoli en speklapjes. Onze moeders zouden trots op ons zijn. Maurice was blij om beneden te slapen, Tom was minder blij met zijn claustrofobische hokje.

24 juli
Na een uiterst hygiënische douche met bruin water doen we een korte hike in de GH mountains. Daarna gaan we verder naar Noosa Heads. Prachtig, en een lekker zonnetje. Noosa Heads heeft mooie strandjes, prachtige kliffen, regenwoud alom en de poort van de hel (Hell's gate), laten we het erop houden dat je hier beter niet kunt zwemmen. Voor we weggaan spotten we onze eerste wilde koala. Ok 30 meter hoog in een boom, maar toch! S avonds slapen we ergens langs de snelweg, oordoppen in en slapen (Maurice gesnurk kan niet opwassen tegen de denderende vrachtwagens)

25 juli
Vandaag staat het befaamde Fraser Island op het program. Helaas is het bewolkt maar dat mag de pret niet drukken. We rijden naar Hervey Bay en nemen de ferry naar het eiland, retourtje 50 dollar, slik. We hadden de intentie om het eiland te verkennen met een 4wd, maar het zit ons wederom niet erg mee:office closed due to unforseen circumstances, hij is weer fijn. Dan maar lopen naar lake Mckenzie? Ok, is maar 10.5 km, heen dames en heren. Maar met onze hike ervaring lachen we erom. We zwemmen ff in het meer maar het uitzicht valt tegen (door t weer). Onze hike terug brengt een nieuw avontuur: hiken in het regenwoud in het pikkedonker. Nick zn voeten zitten vol met blaren, dat was minder lachen, voor hem :P. S avonds ontmoeten we nog drunk fisherman Jimmy en slapen op de camping.

26 juli
We moeten nog relatief veel rijden naar Agnes water. We willen eigenlijk wat meer chillen en minder rijden, maar komen vandaag niet verder dan een uurtje strand ook nog best fris. We schieten nog een mooie zonsondergang en slapen wederom bij een rest area.

27 juli
We zijn echt klaar met al dat rijden. Australië moet toch laidback zijn?! We besluiten om door te rijden naar Airlie beach, vlak bij de Whit Sundays. Een monsterrit van 700 km staat ons te wachten, dat is best veel met een camper, zeker met al die strontvervelende roadworks. Maar de dudes krijgen het voor elkaar. Airlie beach zit vol met backpackers, wordt veel gefeest en geeft ons weer nieuwe energie. Hier kunen we wel een paar daagjes vertoeven.