Sequioa np & Death valley

23 juni Sequioa National Park
We hebben weer goed geslapen in het Best Western en zijn goed uitgerust voor een dag Sequioa NP. Nadat we onze lunch hebben gekocht bij de Vons (die hadden ze wel, naast 1000 MacDonalds), jalapeño bagels, gingen we op weg.
Toen we weer slingerende wegen de berg op gingen wisten we dat we Sequioa np naderde. Op een gegeven moment zagen we op afstand een bosbrand. Wat blijkt, deze worden aangestoken door de parkrangers, iedere 20 jaar, zodat de sequioa's zich kunnen voortplanten (bomen hebben blijkbaar ook hete actie nodig).
Nadat we onze lunch op hadden gingen we op zoek naar de grootste boom ter wereld: general Sherman (voor Kevin: Shermaaaan!) Sherman is meer dan 3000 jaar oud, is overigensniet de hoogste boom, maar heeft de grootste massa aan hout.
Na wat fotootjes gingen we verder naar Moro Rock, een spectaculair uitkijkpunt over de vallei. Bij de parkeerplaats
werd weer gewaarschuwd voor beren. Nou we hebben er geen 1 gezien! De hike schoenen gingen weer aan want de weg was afgesloten, dus maar weer even hiken (45 min). Tijdens de hike hebben we nog een hoop gigantische bomen gezien. Bij Moro Rock aangekomen stond onze een nieuwe klim te wachten, trappen, trappen en nog eens trappen,maar het uitzicht was meer dan waard. We wilden ook nog naar crystal cave het , maar het was al 5 uur en wilde graag voor hey donker de bergen uit zijn.

We reden richting Exeter, niets bijzonders, maar Nick werd
verliefd (op de plaats hè) mooie huisjes, veel groen, een
watertoren, fruitje hier en daar, wat wil een man nog meer?).
Panda express als avondeten wederom en lekker slapen.

24 juni Autodag
Vandaag moeten we een hoop rijden, ongeveer 450 km naar het gehucht Lone Pine. Maurice is de startende chauffeur. Carmelita (onze navi vriendin) stuurt ons door de middle of nowhere, waar we bijna geen auto's tegenkomen. Het bochtenwerk van Maurice is uit de kunst (en dat voor zo'n klein mannetje), maar Tom wil graag een reispilletje. Op een gegeven moment rijden we het woestijnlandschap binnen Droogte, warme lucht, bergen, heel apart om te zien. Airco gaat uit, en raampjes open, dit is goed te doen en scheelt een hoop benzine. 5 uur zijn we in Lone Pine. S' avonds eten we bij seasons. Vrij luxe en prijzig, maar het eten is heeeerlijk! Dikke steak en nick ,alias Mr zoetekauw, sluit af met een black velvet chocolate cake.

25 juni de vallei des doods
Vandaag om 8 uur op weg, want dan zijn we de hitte een beetje voor...right. Eerst nog even een subway scoren voor unch en afgezet worden bij de supermarkt:17 dollar voor een pakket water, wat normaal de helft kost.
Denk nu weer aan het woestijnlandschap, verdeeld in stukken door enorm lange rechte wegen. (nouja met wat heuvels en hobbels er tussen, maar Tom knalt lekker door). We gaan op weg naar badwater basin, het laagste punt in heel noord Amerika, 85.5m onder zeelevel. Elk half uur gaat er een watertje open (einde van de dag heeft ieder 5 liter op). Badwater basin is heet, zout en je waait er uit je naad! We gaan daarna verder naar Beatty, waar we een verfrissende duik in het zwembad nemen. S avonds eten we een dikke vette burger bij een Amerikaanse diner. Morgen naar Vegas Baby!